Ümit Yaşar Oğuzcan: Anacığım şiiri
Tuğbam » Şiir » Ümit Yaşar Oğuzcan: Anacığım şiiri

Ümit Yaşar Oğuzcan: Anacığım şiiri


Bu yazı

tarafından yazılmıştır.

Son güncellenme tarihi:

Türk edebiyatının sevilen şairi Ümit Yaşar Oğuzcan’ın “Anacığım” şiiri, anneliğin sonsuz sevgisini, şefkatini ve fedakarlığını içten bir dille anlatan, okuyucunun kalbine dokunan bir eserdir. Şair, bu şiirde, annesinin kendisine gösterdiği özeni, sevgiyi ve desteği çocukluk yıllarından itibaren hatırlayarak, ona duyduğu derin minneti ve özlemi dile getirir. İşte, Ümit Yaşar Oğuzcan Anacığım şiiri sözleri:

Anacığım

—Anneme ve bütün annelere—

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Kaç geceler bana ninni söylerdi
Hasta olunca oydu başucumda bekleyen
Biraz yorulmayayım, üzülmeyeyim, hemen
Alır kucağına okşardı, saçlarımı öperdi.

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Uzun kış geceleri masal masaldı
Güzel çoban kızları, iyi kalpli sultanlar
Bir suyun akışı gibi geçip gitti zamanlar
Şimdi ne o dünkü çocuk, ne de o masal kaldı.

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Yıkayan oydu mürekkep lekeli parmaklarımı
Akşam biraz geciksem yollara düşerdi
Sokağa çıkarken «Yavrucuğum üşütme» derdi.
Hemen bir kazak örerdi biraz boş kaldı mı.

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Bilirim yine kalbinde yerim anacığım
Selam sana Anneler Günü İstanbul’dan
Yeni dönmüşçesine bir akşam okuldan
Vefalı ellerinden öperim anacığım.

Ümit Yaşar Oğuzcan

Ayrıca bkz. Anneler Günü şiirleri.

Bu makale faydalı oldu mu?
EvetHayır
Reklamlar

Bu Yazıyı Paylaş

Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir