Arif Nihat Asya’nın “Anne” şiiri, bir annenin evladına duyduğu derin, koşulsuz sevgi ve hayattaki her anında onun yanında olma arzusunu, çocuğunun ilk nefesinden itibaren onun için nasıl bir destek, yol gösterici ve fedakar yoldaş olduğunu dokunaklı ve içten bir dille okuyucunun kalbine taşıyor. Şair, annenin çocuğunun ilk oyuncağı olmasından, onun dünyayı anlamasına yardımcı olmasına, güçsüz anlarında kolu kanadı olmasına kadar uzanan geniş bir yelpazede anneliğin kutsallığını ve vazgeçilmezliğini vurgularken, annenin tüm zorluklara rağmen evladına olan sevgisinin sonsuzluğunu ve gücünü etkileyici bir şekilde ifade ediyor. İşte, Arif Nihat Asya Anne şiiri sözleri:
Anne
İlk kundağın
Ben oldum, yavrum;
İlk oyuncağın
Ben oldum.
Acı nedir
Tatlı nedir… bilmezdin
Dilin damağın
Ben oldum.
Elinin ermediği
Dilinin dönmediği
Çağlarda, yavrum
Kolun kanadın
Ben oldum
Dilin dudağın
Ben oldum.
Belki kıskanırlar diye
Gördüklerini
Sakladım gözlerden
Gülücüklerini…
Tülün duvağın
Ben oldum!
Artık isterlerse adımı
Söylemesinler bana
‘Onun Annesi’ diyorlar…
Bu yeter sevgilim bu yeter bana!
Bir dediğini iki
Etmiyeyim diye öyle çırpındım ki
Ve seni öyle sevdim sana
O kadar ısındım ki
Usanmadım, yorulmadım, çekinmedim
Gün oldu kırdın…
İncinmedim;
İlk oyuncağın
Ben oldum.. Yavrum
Son oyuncağın
Ben oldum…
Layık değildim
Layık gördüler
Annen oldum yavrum
Annen oldum!
Arif Nihat Asya
Ayrıca bkz. Anneler Günü şiirleri.
Heidelberg Ruprecht Karls üniversitesinden 2008 yılında mezun oldum. İngilizce, Almanca ve Türkçe bilmekteyim. Almanya’da ikamet ediyorum. Çeşitli sitelerde yazılar yazarak başladığım gazetecilik serüvenini serbest gazeteci olarak devam ettirmekteyim. Güzel sözler, şiirler ve çeşitli konularda 2008 yılından beri Tugbam.com sitesinde yazmaktayım.
Bir yanıt yazın